ابزارهای سنجش
ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، قضاوت در مورد حدود آموخته های دانش آموزان است. محدوده ی آموخته ها با كمك ابزارهای سنجش تعیین می شود. ابزارهای سنجش شامل مشاهده، خود ارزیابی دانش آموز، بررسی تمرین های روزانه ، برگزاری آزمون های گفتاری و نوشتاری ، پروژه ، بررسی عملكرد دانش آموز در كلاس، بررسی گزارش های گفتاری و نوشتاری و ارزیابی پوشه های كارنما است.
روش های ارزشیابی
هنگامی كه با ابزارهای سنجش (برای مثال یك آزمون نوشتاری) عملكرد دانش آموز اندازه گیری شود و بر اساس این اندازه گیری قضاوتی انجام شود، در حقیقت ارزشیابی انجام شده است. گاهی سنجش و ارزشیابی هم معنا در نظر گرفته می شود اما در واقع چنین نیست.سنجش تنها، اندازه گیری عملكرد است و قضاوت برعهده ی ارزشیابی است.
سنجش در ارزشیابی با رویكرد سنتی به كمك آزمون هایی انجام می شود كه كیفیت عملكرد دانش آموز را در نظر نمی گیرند و معلم نمی تواند از نتایج این آزمون ها برای بهبود روش ها و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بهره ببرد.
در مقایسه ارزشیابی مستمر ( تكوینی ) كه بهتر است آن را ارزشیابی رشد دهنده و سازنده بنامیم به معلم اطلاعاتی معتبر می دهد تا بتواند براساس آن مرحله بعدی تدریس خود را طراحی كند.آنچه ارزشیابی را پویا وسازنده می كند افزایش دفعه های سنجش دانش آموز نیست بلكه شیوه استفاده از نتایج سنجش است.
در یك سنجش مستمر دانش آموزان درفرایند یادگیری خود سهم دارند بنابراین توان خودارزیابی آنان تقویت می شود و معلم با در نظر گرفتن فعالیت آنان عواملی كه مانع پیشرفت می شود را شناسایی می كند و در رفع آن می كوشد. نتایج این سنجش برای نمره دادن و رتبه بندی دانش آموزان استفاده نمی شود بلكه برای تعیین جایگاه دانش آموز و یافتن راهی برای پیشرفت وی استفاده می شود.
درباره این سایت